E. V. Ramasamy Periyar હિંદુ દેવી-દેવતાઓ અને ધર્મગ્રંથો વિશે શું માનતા હતા?

પેરિયારને સમજવા હોય તો પેરિયાર કેવી રીતે પેરિયાર બન્યા તે જાણવું જરૂરી છે. ઈ.વી. રામાસામી પેરિયાર (17 સપ્ટેમ્બર 1879 - 24 ડિસેમ્બર 1973) એક સમૃદ્ધ પરિવારના હતા. વર્ષ 1904માં તેઓ સાધુ બનવા કાશી ગયા હતા ત્યાં ઘણી રઝળપાટ કર્યા પછી, જ્યારે તેમના પૈસા ખર્ચાઈ ગયા અને ભૂખ લાગી, ત્યારે કાશીના કોઈ મંદિર કે આશ્રમમાં તેમને ન તો રહેવાનું મળ્યું ન તો ભોજન મળ્યું હતું. પછી તેમણે બ્રાહ્મણ હોવાનો ઢોંગ કરીને મંદિરમાં ભોજન કરવાનો પ્રયાસ કર્યો. પરંતુ બ્રાહ્મણોએ તેમને ઓળખી લીધા અને પંગતમાંથી હાંકી કાઢ્યા, કારણ કે તેઓ શુદ્ર(ઓબીસી) પરિવારમાંથી આવતા હતા. શુદ્ર હોવાને કારણે બ્રાહ્મણ વર્ગે તેમનું અપમાન કર્યું. અપમાનજનક એ ઘટનાએ તેમને અહેસાસ કરાવ્યો કે ધર્મની શક્તિ ખરેખર શું છે. ત્યાં તેમણે જોયું કે કાશીમાં દાતાઓની યાદીમાં મોટાભાગના શૂદ્ર હતા પરંતુ તેમને ભોજન સમારંભમાં હાજરી આપવાનો અધિકાર નહોતો.

આ પણ વાંચોઃ કે.આર. નારાયણનો જન્મદિવસઃ ભારતના પહેલા દલિત રાષ્ટ્રપતિ બનવા સુધીની સફર આસાન નહોતી  

ફુલે અને આંબેડકરને પણ અપમાનનો સામનો કરવો પડ્યો હતો

બરાબર આવી જ ઘટનાઓ ડૉ. આંબેડકર અને જોતિરાવ ફુલે સાથે બની હતી. જ્યારે ફુલે તેમના ઉચ્ચ જાતિના મિત્રના લગ્નની જાનમાં જાય છે, ત્યારે તેમનું પણ અપમાન થાય છે કારણ કે તેઓ શુદ્ર છે. બ્રાહ્મણ વર્ગ પણ તેમનું અપમાન કરે છે. જ્યારે તેઓ પણ એક અમીર પરિવારના હતા. એ જ રીતે, જ્યારે ડૉ. આંબેડકર ટ્રેનમાંથી નીચે ઉતરે છે અને તેમના પિતા પાસે જાય છે અને બળદ ગાડામાં બેસે છે, ત્યારે તેમનું અપમાન થાય છે કારણ કે તેઓ અસ્પૃશ્ય જાતિના છે. જ્યારે ડૉ. આંબેડકર લશ્કરી સુબેદારના પુત્ર હતા.

જ્ઞાતિ આધારિત સમાજ વ્યવસ્થામાં જો કોઈ વ્યક્તિને તેની જાતિના કારણે અપમાનિત કરવામાં આવે છે તો તે વ્યક્તિ ધાર્મિક ગુલામ બની જાય છે. પરંતુ જે વ્યક્તિમાં થોડું ગૌરવ પણ બાકી છે, જેની પાસે થોડું સ્વાભિમાન પણ બાકી છે, તે તર્કવાદી બનશે, જેમ ફૂલે, પેરિયાર અને આંબેડકર બન્યા. જો પેરિયારને એ ઘટનાથી દુઃખ ન થયું હોત તો તેઓ ધાર્મિક ગુલામ બની ગયા હોત. જેમ કરોડો ઓબીસી, દલિતો અને આદિવાસીઓ ધાર્મિક ગુલામ બનીને રહે છે.

આ પણ વાંચોઃ અશોક વિજયાદશમી: યુદ્ધને ત્યાગીને બુદ્ધ તરફ પ્રયાણની પ્રેરણા આપતો દિવસ

હિંદુ ધર્મગ્રંથો આકાશી પુસ્તકો નથી

પેરિયાર, આંબેડકર અને ફૂલે, ત્રણેય પ્રમાણમાં સમૃદ્ધ પરિવારોમાંથી હતા, તેમ છતાં તેઓને અપમાનનો સામનો કરવો પડ્યો હતો. પેરિયાર ભગવાન, ધર્મ, ધર્મશાસ્ત્ર અને બ્રાહ્મણવાદ- આ ચારેયને દૂર કરવાની વાત કરે છે. તેઓ કહે છે કે જ્યાં સુધી તેમને નાબૂદ કરવામાં નહીં આવે ત્યાં સુધી સમાજનો ઉત્કર્ષ શક્ય નથી. તેઓ કહે છે કે ભગવાનની રચના એટલા માટે કરવામાં આવી હતી કે જેથી તેઓ નીચલી જાતિના લોકો તેમની સેવામાં કરી શકે. ઈશ્વરની સ્થાપના કરવા માટે ધર્મની રચના કરવામાં આવી હતી. ધર્મની સ્થાપના માટે શાસ્ત્રો લખાયા છે અને તે અપૌરૂષેય કહેવાય છે. તે કોઈ માણસ દ્વારા બનાવવામાં આવ્યા નથી, તે ભગવાન દ્વારા લખવામાં આવ્યા હતા. બ્રાહ્મણો દાવો કરે છે કે આ પુસ્તક આકાશમાંથી ઉતર્યા છે.

આ પણ વાંચોઃ 80 વર્ષ અગાઉ ડૉ. આંબેડકરે ભારતીય મીડિયા વિશે શું કહ્યું હતું અને આજે શું હાલત છે?

તર્કવાદી પેરિયાર

પેરિયાર સાથે જોડાયેલી એક મહત્વની બાબત છે - તર્ક. તે તર્કશાસ્ત્રી તરીકે કામ કરે છે. તેઓ કહે છે કે તર્ક અને વિજ્ઞાનનો માર્ગ જ સમૃદ્ધિનો માર્ગ છે. મતલબ કે જો કોઈ વ્યક્તિ દાવો કરે છે કે તે વંચિત વર્ગના કલ્યાણ માટે કામ કરી રહ્યો છે અને તેની પાસે તર્ક કે વૈજ્ઞાનિક વિચારધારાની શક્તિ નથી તો તે જૂઠો છે. જો તે વ્યક્તિ કલાવા, જનોઈ અને તિલક ધારણ કરે છે અને વિવિધ ધાર્મિક દેખાવ કરે છે, તો તે વંચિત લોકો માટે કામ કરતો નથી, પરંતુ તેમની સાથે છેતરપિંડી કરી રહ્યો છે. પેરિયાર કહેતા હતા કે વંચિતોને છેતરવાનો પ્રયાસ ન કરો, કારણ કે વૈજ્ઞાનિક વિચારધારા, વિજ્ઞાનને વધારનારી વિચારધારા, તર્કની વિચારધારા, વાસ્તવમાં વંચિતોની મુક્તિનો માર્ગ છે. જો અંધશ્રદ્ધા દૂર થાય અને વિજ્ઞાનનો પરિચય થાય તો માનસિક રીતે ગુલામ લોકો આપોઆપ તર્કસંગત બની જશે. સૌપ્રથમ લોકોને વિજ્ઞાન તરફ લઈ જવા પડશે. આપણે અંધશ્રદ્ધામાંથી મુક્ત થવું પડશે, કારણ કે ગુલામીનું જે પણ વાતાવરણ ઊભું થયું છે તે અંધશ્રદ્ધાથી સર્જાયું છે. જાતિ અને ઉંચ-નીચ એ પણ એક પ્રકારની અંધશ્રદ્ધા છે.

આ પણ વાંચોઃ બહુજન ન્યૂઝ પોર્ટલનો શુભારંભ: નિતાંત આવશ્યક છે આપણા પોતાના અવાજનું હોવું

ઉત્તર ભારત અને તમિલનાડુ વચ્ચેનો તફાવત

પેરિયાર રામાયણ અને મહાભારત જેવા કહેવાતા ધાર્મિક ગ્રંથોને રાજકીય ગ્રંથો માને છે. તેઓ કહેતા હતા કે ગ્રંથો લોકોને બ્રેઈન-વોશ કરવા માટે રચવામાં આવ્યા હતા. આ ગ્રંથોનો હેતુ લોકોને સાંસ્કૃતિક ગુલામ તરીકે રાખવાનો છે. પેરિયારે તેનો વિરોધ કર્યો અને તેને રાજકીય ગ્રંથો ગણાવ્યા. તેની અસર તમિલનાડુમાં દેખાઈ રહી છે, જ્યાં આજે પેરિયારને માનનારી પાર્ટી સત્તામાં છે. ત્યાંની કોઈપણ સરકારી સંસ્થામાં કોઈ દેવી-દેવતાનું ચિત્ર કે મૂર્તિ નથી. આ માટે સરકારનો આદેશ છે કે સરકારી કચેરીમાં ભગવાનનું કોઈ પ્રતીક સ્થાપિત કરવામાં આવશે નહીં. ઉત્તર ભારતમાં સ્થિતિ અલગ છે. મોટાભાગની સરકારી સંસ્થાઓમાં ભગવાનના અનેક સ્વરૂપો જોવા સરળ છે.

તમિલનાડુમાં પેરિયારે સામાજિક અને સાંસ્કૃતિક પરિવર્તન માટે સ્વમાન ચળવળનું નેતૃત્વ કર્યું, જેણે બિન-બ્રાહ્મણવાદી પક્ષોને સત્તામાં આવવાનો માર્ગ મોકળો કર્યો. તેનું પરિણામ આજે ત્યાં જોઈ શકાય છે કે ઐતિહાસિક રીતે વંચિત સમુદાયોની 50 ટકાથી વધુ અનામત ત્યાં લાગુ છે અને આર્થિક ધોરણે ગરીબ ઉચ્ચ જાતિના નામે(EWS) અલગથી 10 ટકા અનામત નથી. તેનાથી વિપરીત, ઉત્તર ભારતમાં, જ્યાં બિન-બ્રાહ્મણવાદી ચળવળોનો પ્રભાવ મર્યાદિત હતો, ત્યાં દલિત-ઓબીસી પક્ષોનો કેન્દ્રીય એજન્ડા માત્ર સત્તા પર કબજો કરવાનો હતો, જેના કારણે તેમનો પ્રભાવ કામચલાઉ સાબિત થયો. આટલું વાંચ્યા બાદ હવે તમે પેરિયારની તાકાત સમજી ગયા હશો.

આગળ વાંચોઃ OBC Politics: પછાત ક્વોટા માટેની લડાઈ હવે ચૂંટણીનો મુદ્દો